Midden OostenPosted by Arnout Gischler Thu, May 16, 2019 08:31:10Wat te voorzien was
geschiedt. Zijn zelfoverschatting brengt Trump in de problemen. Zelfs zijn
trouwe begeleiders en adviseurs strijkt hij dan tegen de haren. Het protocol,
dat eist dat US presidenten buitenlandse staatshoofden alleen benaderen na
zorgvuldig intern overleg, ziet hij
doelbewust over ’t hoofd en telefoneerde vrijdag (3 mei) à l’ impromptu een uur
lang met Putin. Wat er precies besproken werd is niet bekend en er is geen
officieel verslag van gemaakt. Maar resultaten zij er wel.
Pompeo en Bolton,
twee van Trumps naaste medewerkers, zien hoe hun zorgvuldig voorbereid,
“hardline” Venezuela programma ineens wordt getorpedeerd.
Wat de intenties van
Bolton, moge zijn geweest doet er niet meer toe. Belangrijk is dat Trump
plotseling besluit militair ingrijpen in Venezuela uit te stellen tot nader
orde.
Is dit zorgvuldig
geplande tactiek?
Er komt weliswaar niet
veel zorgvuldigheid uit het brein van Trump, maar we kunnen het niet
uitsluiten.
Er gebeurt weer hetzelfde
in het Midden Oosten.
Wederom Bolton die nu
niet alleen het initiatief neemt maar het ook uitdraagt:
“de US Abraham Lincoln
Carrier & -Strike Group and a Bomber Tasklforce gaan naar het Midden
Oosten” en Pompeo in haast naar de
Europese Unie en Rusland (Putin) om duidelijk te maken dat het Iraanse gevaar
een drastisch halt toegeroepen moet worden waarbij zelfs militair optreden niet
wordt geschuwd.
Toch mogen wij ook hier
weer verwachten dat Trump zal terugschrikken voor een open conflict. De
risico’s van een slot op de Straat van Hormuz met opvliegende olieprijzen zijn
ook voor USA prohibitief.
Maar uit de hand lopende oorlogs
retoriek kan explosies veroorzaken.
De ontwikkelingen in
Sudan en Lybië worden hierdoor vooreerst overruled.
In Sudan lijken de opstandelingen het heft nog in handen te houden en
bedongen een overgangsperiode van drie jaar, samen met een welwillend militaire
groep. In die periode hoopt men een nieuw democratisch regeringssysteem te
installeren. Het blijft een dubbeltje op zijn kant.
In Libië weet de regering nog stand te houden tegen Chalifa Haftar. (zie blog 135)
Tot een volgende keer, Arnout.
Midden OostenPosted by Arnout Gischler Sun, April 21, 2019 16:55:24De onthullingen van
het laatste door Barr vrijgegeven rapport van Mueller zijn vernietigender voor
Trump dan welke (nog ontbrekende) aanklacht ook.
Zij tonen hoe bijsturing
van Trumps chaotische beleid door deskundigen in zijn omgeving niet heeft mogen
baten. Zij allen hebben afgehaakt, nolens volens.
Wat we nu dus mogen
verwachten is meer openlijk inconsistent gedrag van een kat in ’t nauw. Hiermee
dreigt Trump zichzelf meer onmogelijk te maken dan een impeachment dat kan doen.
Of het Congress
provocerend blijft afwachten dan wel actief gaat ingrijpen is onduidelijk. Het
buitenland doet dit al allebei en zoekt eigen wegen waarbij het gestoord of
ongestoord gebruik en misbruik maakt van de Verenigde Naties.
Voor Jemen hebben US
Senate en House een wet aangenomen die onmiddellijke terugtrekking eist van US
uit het oorlogsfront en Saudi Arabië en de Emiraten dwingt hetzelfde te doen
conform de overwegingen van de Verenigde Naties. Trump heeft deze wet gevetoed.
Besluitvorming stagneert.
Voor Lybië steunt
Trump een ex generaal uit het nest van Muammad Gadaffi (2011), Chalifa Haftar, die
vanuit Bengazi in Oost Lybië met een legermacht
optrekt tegen het door de Ver Naties erkende gouvernement in Tripoli. Daarbij wordt Haftar met
miljoenen en wapens gesteund door Saudi Arabië en de Emiraten en gedoogd door Egypte’s Sisi en nu dus ook door
Trump. Een Engelse motie tot cease fire in de Ver. Naties Veiligheidsraad werd
gevetoed door US en Rusland.
In Venezueland waar
Rusland een paar honderd militairen dropte ter bescherming van de omstreden
president Maduro schreeuwt Bolton, Trumps’ belangrijkste buitenlandadviseur, moord en brand maar durft voorlopig niets te
doen.
In Algerijë en
Sudan is een tot nog toe succesvolle “Arabische lente” uitgebroken. Van
buitenlandse inmenging is voorlopig nog geen sprake,
Hierover een volgende keer
meer, Arnout.
Midden OostenPosted by Arnout Gischler Sun, April 14, 2019 09:28:02Er begint weer tekening komen in het Midden Oosten. Natenyahu won op het
nippertje (met één zetel) van de belangrijkste rivaal Benny Gantz, de ex “Chief
General Staff of the IDF” (Israely
Defense Force) . Maar zijn kansen om
aangewezen te worden als leider voor een meerderheidscoalitie zijn groter dan
die van Gantz. Om in het Israëlische parlement (120 leden) te domineren wist hij
de kleinere extreem rechtse partijen aan zich te binden tot een meerderheid van
65. Dus de aanhangers van een vijfde Natenyahu regering beginnen al te jubelen.
Maar het maakt Natenyahu zelf in hoge mate afhankelijk van de extreem rechtsen
aan wie hij o.a. medewerking tot annexatie van de Westbank toezegde. Een zeer
omstreden plan dat liefst beklonken moet worden voordat hij aangeklaagd wordt wegens
corruptie, fraude en schending van vertrouwen in drie ernstige gevallen.
Met een West Bank annexatie komt hij ongetwijfeld in aanvaring met zowel US
Congress, het “ultimate plan” van Trump/Jared Kushner voor het M.O, de
Verenigde Naties en het Arabische volksgevoel. Trump en Kushner zal hij
waarschijnlijk nog wel meekrijgen in een aangepast annexatie plan maar dan doemen
reeds de US verkiezingen op van november 2020 met een reële kans dat de Democraten
een einde aan de illusies maken. Reeds trok de Egyptische leider Sisi zich
terug uit Trumps’ ”Navo plan voor het M.O.” (met o.a. Saudi Arabië, de Emiraten,
Bahrain enz. tegen Iran) juist met het oog op te verwachten wijzigingen in de “US
Administration” tegen die tijd. Kortom het jubelen is nog te vroeg.
Of Benny Gantz Israël
beter zou kunnen voorbereiden op de toekomst is een open vraag. Hij is zeker
onafhankelijker dan Natenyahu, maar zolang Trump regeert blijft chaos meest
kansrijk. Chaos creëert angst en dat is weer de voedingsbodem voor extreem
rechts.
Tot een volgende keer, Arnout
Midden OostenPosted by Arnout Gischler Wed, March 27, 2019 10:53:32The commotion caused by Muellers report seems
victory for Trump but appearances are
deceptive. For sure he feels flattered but it’s equally sure that his buddies
feel just as flattered and consequently milder in their control of his
eccentricities. This will induce increased
bullying by Trump and growing resistance from his opponents; briefly
more chaos. That will accelerate uncertainty in a period wherein the world is
altready swamped with irresolutions, speculations, scary fakes and splitting
haedaches.
The result may be translated first of all in
the economy.
And there I doubt Trump’s chances.
With apologies for this exceptional
(non Mid-East) text in English, Arnout
Midden OostenPosted by Arnout Gischler Fri, March 08, 2019 09:35:06De barsten en
scheuren inTrump’s luchtkasteel vormen
een steeds groter bedreiging voor de inwonende familieleden en onderhorigen. Hoe
dit uitwerkt in Trumps agenda voor binnen en buitenland komt overvloedig in
publiciteit. Toch zou ik voor het Midden Oosten daar nog iets aan willen
toevoegen.
FIFA wil de 2022 World
Cup in Qatar uitbreiden tot 48 teams en overweegt Kuweit en Oman als
gastlanden er bij te betrekken om de lasten wat te verdelen.
De Emiraten en Saudi Arabië die er ook een gooi naar deden vallen er dus
geheel buiten.
Voor Saudi Arabië kwamen er nog 4 andere tegenslagen bij.
De positie van de
kroonprins MBS verbetert er niet op nu er in de US senaat over hem gesproken
wordt als een “full gangster”. Ondanks het huldebetoon dat hem als miljarden $s-strooiende
gast in India en China ten deel viel is zijn positie wankel.
Een poging zijn vader, de
koning Salman abdul Aziz te wippen mislukte. Het was gepland voor diens
bezoek aan Sisi van Egypte. Maar de
koning was op zijn hoede. Uit de 300-man begeleidende lijfwacht verwijderde hij
op tijd dubieuze MBS aanhangers en verzocht Sisi bij aankomst in Cairo
hetzelfde te doen met de erewacht. Hij keerde dus ongedeerd terug maar met
stijgende spanning in het koningshuis.
Wat de koning met Sisi
besprak is mij niet bekend . Ik mag aannemen dat het bezoek van Jared Kushner
met Trumps “Ultimate Deal” voor de Israël/Palestina controverse er als
“Ultimate Failure “ eindigde.
Kushner hoopte dat de
Palestijnen hun nationale eisen zouden opgeven voor zijn economie+plus-plus plan. Maar
daarvoor zijn Trumps toezeggingen al te zeer verschaald. Kushner’s credentials,
noch zijn missieopdracht, in overleg met Netanyahu, zijn geaccordeerd met de
betreffende US ministeries of getest door
US Congress.
Netanyahu’s positie tenslotte is al even onzeker als de positie van Trump: belast met zeer zware
beschuldigingen van meerdere fraudes.
Kushner's intieme relatie met de kroonprins MBS, die van
zijn kant beweert dat hij Kushner "in his pocket" heeft, blijft dus waarschijnlijk ook in de lucht
hangen.
Hoe zwaar durft de wereld nog te bouwen
op Trump's graties?!
Tot een volgende keer.
Arnout
Midden OostenPosted by Arnout Gischler Sun, February 03, 2019 08:36:23Voetbal kent de hele
wereld en omgekeerd: de hele wereld kent voetbal.
Zo ook Azië (incl. o.a. Australië, het Midden
Oosten enz.) waar, van 5 jan. tot 1
febr., de finales van het eens in de
vier jaar te houden Aziatische toernooi door de Asian Footbal Club AFC was
gegund aan Saudi Arabië in samenwerking met
de Emiraten.
In de voetbalwereld verdringen de FIFA regels dan de diplomatieke en
politieke usances. En dat botste met name in de nog altijd giftige spanning
tussen de Gulf Cooperation Counsel (GCC:
Saudi Arabië, Emiraten, Kuwait , Bahrein,
Egypte en diverse kleintjes + Israël) enerzijds en Qatar als de verderfelijke
tegenstander..
Qatar deed als lid
van de AFC uiteraard mee in het toernooi maar werd in alle opzichten door de
gastheren (S.A en de Emiraten) gehinderd met onthouding van welke consideraties
dan ook: geen officieel welkom; geen visa voor eigen reporters, pers, familie
of fans; verbod van toejuiching of bijval voor Qatar (waarop formeel
gevangenisstraf) enz.
In de kwartfinale kwam Qatar uit tegen de Emiraten zelf in hun grote Dubai
stadion. Om iedere pro Qatar uiting te verhinderen noemde het gastland het stadion
uitverkocht en vulde het op met straatvolk geselecteerd om de Qatarploeg uit te
jouwen.
Qatar won met 4 = 0
en op de tribunes brak de hel los: schoenen, flessen enz. werden het veld ingegooid, enkele spelers
raakten licht gewond. Het AFC bestuur protesteerde
onmiddellijk, dreigde met minutieus onderzoek en zware straffen. De Emiraten pers,
worstelend met verklaringen, kreeg van overheid publicatieverbod. De prinselijke Saudi
gastheren hadden het stadium al verlaten toen zij het verlies zagen aankomen. Maar
via de massale live uitzendingen
verspreidde de schande zich razendsnel over de hele AFC wereld en daarbuiten.
Toen kwam de finale tegen viervoudig AFC winnaar, Japan, in het Emiraten stadium van Abu Dhabi. De gastheren konden
nu hun frustraties alleen nog sussen met de, door alle deskundigen verwachtte,
Japanse zege.
Evenwel, het werd 3 – 1 voor Qatar. Duizenden in het stadion en miljoenen
daarbuiten jubelden. In Doha de
hoofdstad van Qatar kwam aan het geluk geen eind en de Arabieren, in ‘t
algemeen, vierden het als een kleine “Arabische lente” overwinning.
Van de kant van de
officiële AFC gastheren hierover geen
woord. Zelfs de naam Qatar mocht niet vermeld. Nederlandse pers en TV en de westerse wereld, voor zover ik weet, blijven
zeer summier met berichtgeving.
Toch vreemd want de gastheren
lijden een onherstelbaar prestigeverlies.
Voor lezers van mijn blog mag het daarentegen duidelijk zijn dat dit
voorval blijk geeft van zoveel Arabisch wantrouwen
in eigen leiders dat dezen nodig bij zichzelf te rade moet gaan of zij
aansluiting bij de tijdgeest nog wel kunnen bijbenen.
Zoals reeds eerder vermeld geloof ik dat de oude Saudi koning Salman dat wel
probeert.
Tot een volgende keer. Arnout
PS. Zelf slaagde ik er niet in, ondanks alle moeite, de beide finales live
te volgen maar Syrische vluchtelingen hier in de buurt hadden kennelijk wel de nodige
opvang apparatuur daarvoor.
Midden OostenPosted by Arnout Gischler Sun, January 27, 2019 15:55:50Weêrom zijn 4 weken verstreken (sinds mijn laatste blog 129) waarin Trump’s chaos groeide en weinig positiefs opleverde. Zoals reeds vermeld zoekt zo’n president die in eigen land politieke grond verliest een uitweg voor zijn “almacht” in het buitenland. Met name in het Midden Oosten schenen hem nog kansen te liggen. Hij stuurde Bolton erheen daarna Pompeo. Zij toonden verschillende prioriteiten van Trumps visie in die richting. Je zou het weer “meer chaos” kunnen noemen, terwijl Jared Kushner zich verschool achter het mandaat van zijn schoonvader dat zich beperkte tot het Israël/Palestina probleem. Welnu, naast veel andere taken waarin hij nu naast zijn schoonvader voorop loopt heeft hem de “”ultieme oplossing van het Israël-Palestina conflict” kennelijk niet losgelaten, zoals moge blijken uit onderstaande onthullingen over “ Trumps Mideast deal of the century” door Daniel Pipes’ Middle East Forum, “a hardline pro-Israel think tank” met sterke voelhorens in US Congress.
Kortheidshalve verwijs ik naar de vele pagina’s van Daniel Pipes: “Hints of Trump's Forthcoming Palestinian-Israeli Plan. Feb 28‘18 updated Jan 16‘19”
http://www.danielpipes.org/rr/trumps-deal-of-the-century---leaks-collected.pdf
waarin teleurstelling en revanche doorklinken, begrijpelijk voor een man die gelooft dat Palestijnen bereid zijn dictaten te accepteren, mits fysieke druk maar groot genoeg is.
Daarin begint gelukkig twijfel te groeien en dat geeft de burger weer moed zoals ook het eergisteren door Trump genomen besluit tot voorlopig regeringsontsluiting naar aanleiding van zijn “border wall” dictaat.
Tot een volgende keer. Arnout
Midden OostenPosted by Arnout Gischler Tue, January 01, 2019 11:32:35Dwars door het zwijgen
hierover in de Nederlandse pers is er in de 4 weken sinds blog 128 op 4 dec.
veel veranderd t.a.v het |M.O met name in Saudi Arabië en USA.
Allereerst Saudi Arabië.
Daar lijkt de Saudi de
kroonprins enigszins ontkroond. (Wall Street Journal [File: Sergio Moraes/ Reuters]. 19 Dec 2018).
In een grote herschikking heeft
koning Salman als nieuwe minister van B.Z. gekozen de voormalige Finance Minister Ibrahim Al Assaf en
als nieuw hoofd van de Nationale Garde Prince
Abdullah bin Bandar bin Abdulaziz ter vervanging
van resp. Adel
al-Jubeir en Prince Miteb bin Abdullah., beiden vertrouwelingen van
MBS. Maar de herschikking ging veel verder en betrof 22 top functionarissen in
alle belangrijke ministeries, allen met name genoemd.
En ten slotte stelt de koning dat “resolving the Israel-Palestine conflict is the kingdom's foremost
priority in the region” (en niet meer een aanval op Iran).
De kroonprins blijft wel meeregeren als rechterhand
van de koning om niet de indruk van een totaal nieuwe Saudi koers te wekken.
Maar het is duidelijk dat MBS het niet meer voor ’t zeggen heeft.
Het blijkt ook dat Saudi Arabië onder het
korte maar verfoeilijke regime van MBS een zorgenkind is geworden. Het enorme
arsenaal aan meest geavanceerd militair equipment plus miljarden $$ aan bestellingen
ontbeert soldaten om het te hanteren en is dus aangewezen op (voorlopig US)
deskundigen en huurlingen, die weer een groot gevaar zijn bij gebrek aan eigen
deskundig toezicht. Militair lijkt Saudi
Arabië zeer zwak, de verkoop van aandelen ARAMCO staat even stil evenals de
grootse plannen van een super entertainment centrum aan de golf van Aqaba.
Nu Trumps USA.
Het
bovenstaande was het directe gevolg van drastische maatregelen die met volle
medewerking van Republikeinse Senatoren door de US Senaat werden genomen (zie
mijn blog 128). Het heeft de M.O. politiek van de Trump Administration totaal overrompelt en dus ook de blufpoker
van Jared Kushner geïnspreerd door Netanyahu van Israel. Jared staat nu
bovendien veel belangstelling te wachten van Robert Mueller in diens onderzoek naar onrechtmatigheden van de naaste
familie leden van Trump in diens verkiezingscampagne van 2016. Dit alles heeft
de chaos en wanorde in het Trump kamp naar een culminatiepunt gevoerd: de “border
wall”, de “shutdown” van ¼ van het US regeringsapparaat (het gaat maar door!)
het geschommel in de terugtrekkingssnelheid van troepen uit Noord Syrië, het
gehannes met Erdogan en rondom de Syrische Assad (waar de NRC zich nu zo druk over
maakt), het complete gebrek aan volwassen deskundigheid in “the White House”. Het zijn allemaal rimpelingen die aantonen dat
Trump aan alle kanten vastloopt en misschien in het Midden Oosten nog een
kansje ziet. Ik betwijfel het. Maar Netanyahu heeft de bui zien hangen en wordt
nu bedreigd door een nieuw Trump plan:
driedeling van de stad Jerusalem. Hier over een volgende keer meer.
Inmiddels hebben Fransje en ik een volle Kersttafel in een vol appartement beleefd
met 12 kinderen, kleinkinderen en aanhang. Fransje herkende zich er half maar
genoot duidelijk en mijn tweede kleinzoon Rohin, 1e klas gymnasium in
Berlijn, bleef nog een paar dagen extra logeren. Het nieuwe jaar 2019 is begonnen en wij wensen jullie kracht
en vertrouwen in een goede afloop.
Arnout
| Choose image for share content |
|---|
|
